موزیک زیبای لایت نازنین مریم

 

 

 

 

 

 

نبض مرا بگیر

نبض مرا بگیر
نبضم نمیزند
انگار مرده ام
انگار رفته ام
در برزخی که تو
آرام خفته ای

دلاویز ترین شعر جهان

دوستت دارم  را
من دلاویزترین شعر جهان یافته ام
این گل سرخ من است.

تو کیستی؟!

تو کیستی، که من اینگونه بی تو بی تابم؟
شب از هجوم خیالت نمی برد خوابم.
تو چیستی، که من از موج هر تبسم تو
بسان قایق، سرگشته، روی گردابم!

پرواز

گفتی دوستت دارم

و من

به خیابان رفتم.

فضای اتاق برای پرواز کافی نبود.

خدا آنرا تازه آفریده است

و آن گاه خود را کلمه ه‏ای می ‏یابی که معنایت منم

و مرا صدفی که مرواریدم تویی

من عاشق چشمت شدم

وقتی گریبان عدم با دست خلقت می درید
وقتی ابد چشم ترا پیش از ازل می آفرید

وقتی زمین ناز ترا در آسمانها می کشید
وقتی عطش طعم ترا با اشک هایم می چشید

شب یلدا

عمق چشم هایت، قصه هزار و یک شب یلداست

تمام نمی شود هرچه می خوانم...

اگر شعرهای من زیباست

اگر شعر‌های من زیباست 

دلیلش آن است 
که تو زیبایی ..

تار موی یار

شبی با بید می رقصم، شبی با باد می جنگم

که چون شب‌بو به وقت صبح، من بسیار دلتنگم
و الّا من چو می با مست و هشیار یکرنگم
همان یک بار تار موی یار افتاد در چنگم